.: AUDI KLUB POLSKA :.

pomykam jednym - nie powiem - nie jest zle - ba, nawet jest lepiej, ale jeszcze czuje sie w nim "obco"

miejmy nadzieje, ze porezam, to mi sie samopoczucie poprawi.
bo rezanie chyba najbardziej scala z autkiem

Tak to prawda....po kupnie A4 z przerazeniem uswiadomilem sobie ze koniec z moim b3... pierwszym wlasnym autem za wlasne pieniadze.. dalem ogloszenie ale cene wystawilem zaporowa o dziwo zglosil sie kupiec.... nawet chcial kupic ale troche taniej potem jeszcze sasiad sie o nia pytal ale bylem twardy w koncu wpadlem na genialny pomysl..... zona ma prawko ale juz piec lat nie prowadzila auta.... kupilem jej jazdy doszkalace a jak sie jej spodobalo to dalem jej kluczyki od B3 i tak to polaczylem obie milosci ciekawe komu A4 w przyszlosci ozenie

nie żal mi było żadnego auta które sprzedawałem, a były całkiem wporządku.

poprostu... kupka złomu w obiegu wtórnym i świat się kręci dalej

Jestes bez serca

WItam
mi jest zawsze żal sprzedać. Mam zasade że nikt moim autem nie śmiga. I jak Patrze jak kupujący odjeżdża t zawsze jest smutek

z B3 nie było mi sie ciezko rozstać 100 w miare lajtowo ale z 80 b4 było najcieżej

Ja swoją 100 C4 sprzedawałem, jak to moja żona powiedziała, "tak żeby przypadkiem nie sprzedać" A jak już kasa na stole leżała to autko się zbuntowało i popsuła się stacyjka, co skutecznie odstraszyło kupujących O sprzedaży przypomniałem sobie dopiero, jak ubezpieczenie trzeba było zapłacić i poszła w dwa dni

Żal mi było sprzedać mojego malucha krórego miałem od nowości. Zasłużył sobie na miano dobrego auta, przejechałem nim ponad 120 tys. km, był praktycznie bezawaryjny. Za to z uśmiechem na ustach pozbyłem się Poloneza Caro, cały czas coś z nim było nie tak, jak jechałem nim na giełde to mi się zapowietrzyły hamulce i musiałem się wrócić

Mi tez jest bardzo smutno i jakos sie musze przygotować na nadchodzące zmiany ale powtarzam sobie ze bedzie jeszcze lepiej nie wiele pomaga ale zawsze cos. Zadne audi mnie nie zawiodło nawet B2 ocalona od złomowania

hmm.. ja swoje B2q sprzedaje od roku tak, zeby nie sprzedać. Nie wyobrazam sobie zobaczyć kogoś na mieście za kierownicą mojego auta..
pierwszego za własna kasę, własnoręcznie rozebranego na kawałki i poskładanego, z taką ilością wspomnień że aż sie dziwie.. może własnie dlatego taki sentyment mam do niego, że trzymam, mimo że co 2 lata składka na oc pokrywa jego rynkowa wartość
a może dlatego mam opór przed sprzedaniem że wiem, że nie będę już nigdy miał takiego samochodu - tak oryginalnego, rzadkiego, z takim charakterem. Ale każdego dnia wmawiam sobie że to tylko stary samochód, o który nie mam czasu odpowiednio zadbać i porządnie odbudować i czas go wreszcie komuś oddać..
może się wreszcie przekonam

Ja sie Mareczku z Tobą solidaryzuje w calej rozciaglosci
Sam mam wielki sentyment do moich aut nawet tych typowo roboczych.
Moj sprzedawany od dobrego roku, narazie w dodatku bezrobotny, lublin ma sie dobrze w mojej stajni i jeszcze doczekuje sie wlasnie generalnego remontu blach ma bardzo dobre serce i ladnie chodzi ... moze znajdzie sie jakas robota to bedzie jak znalazl

a co do audiczki to siadajac za kierownica czuje te charakterystyczna przyjemnosc

No to ja bede miał żałobe 3 maja trzeba mi duzo wiekszy furgon a niunia takiego nie spełnia ,zeby chociaz fotele sie rozkładały a tu jak na złosc.
Marek chyba sie umowimy na jakis wieczór zalac smutki w butelce wodki

Sprzedawałem moje B2+ - żal jak diabli ... beemke sprzedalem bez najmniejszego zalu, obecne B4 TDI pomimo wielu mankamentow - pozostanie u mnie na bardzo dlugo ... sentyment i bezawaryjnosc to najwazniejsze powody ...

Wiem Marku jakie to uczucie ...

Ja jak sprzedawałem mój poprzedni samochód to też mi było żal - nissan sunny 1.4 16V. Całkowicie bezawaryjny, bez elektroniki, na gaźniku, z najprostszym gazem, na autostradzie przed założeniem gazu ok. 186km/h licznikowo pojechał. Żal było, ale jak sprzedawałem był po dzwonie i rdzewiał, a ja już kupić audi zdążyłem, więc jakoś przebolałem utratę "przyjaciela". Chociaż sentyment mam do teraz i jak widzę takie auto to mi się łza w oku kręci. Fajne auto i dużo wspomnień mi się z nim wiązało.

hehe Nissany tez maja cos w sobie jak Audi jak mialem Primere P10 po lifcie z 1995 roku, to wyjatkowo mi sie podobala-miala zadbany kazdy szczegol, przy sprzedazy bylo mi jej zal, nastepnie byl Peugeot 406-fajne auto, ale jakos nie w moim stylu-duzo na nim stracilem , no i ujrzalem Audi A6 i juz wiedzialem ze trzeba to kupic P.S. Ale Audi jednak ma "to cos" )))
no moze jeszcze BMW :D

Co do smuteczków to też mogę się przyłączyć , sprzedałem GT , strasznie smutno było jak już nowy właściciel zapakował się i pojechał . Echhh , było tak fajnie . GT to pierwsze auto które sprzedałem z żalem

ataman
a gdzie poszla coupejka q20v? w dobre rece?
zapij i zapomnij, jak najszybciej zrezaj to co masz bo inaczej widzac na miescie coupe quattro 20v szlag cię trafi i najdą wspomnienia, zaboli serce....
pzdr

coupe poszla do trojmaista - lub w okolice.

co dobre - to to, ze bedzie jezdzila w weekendy, bo nowy wlasciciel jezdzi ciezarowym po polsce w tygodniu

Ataman, Robi, pijemy w ten weekend...
Niunka poszla wlasnie do nowego wlasciciela
napewno bedzie dobrze słuzyc.
Teraz tylko czekac na nowe wożonko

Ja wychodze z załozenia że z autem slubu niebiore i niebylo mi szkoda sprzedać żadnego samochodu potrafie sprzedac auto nawet po tygodniu a było juz tak z niejednym Natomiast byl jeden za ktorym plakalem, moje 90 Q bordowy cukiereczek, samochod ciąglem z niemiec od rodziny był w stanie kolekcjonerskim podbijal serca przechodniow oraz innych kierowcow .Mialem go tak dopieszczony że jak mi odbiło na łeb a pojechalem go sprzedac na gielde to poszedl doslownie w piec minut nawet niezdażyłem napisac kartki za szyba ile .Dopiero sie na gieldzie samochody ustawialy byla chyba 6.50 rano zaparkowalem wyszedlem zapalilem fajke i podeszli do mnie ojciec z synem mieli juz duzo samochodów bo prowadzili serwis oraz pomoc drogową zapytali ile i odrazu wyplacili gotówke na klape bez targowania .jak odjezdzali to chcialem po chwili siąś do ojca auta i ich zlapac i oddac im kase .Pewnego pieknego wieczora doszedlem do wniosku ze pojade do nich zobaczyc co dzieje sie z moim autem i wybralem sie na przejazdzke 100 kilometrow jak podjechalem pod brame ją zobaczylem to snowu lzy w oczach.To bylo jedyne auto ktore kochalem reszta aut to tylko kupa blachy i nic więcej ,moze kolejne ktore teraz poszukuje dostarczy mi tyle radosci co te bordowe 90 Q o pieknym brzmieniu piecio cylindrówki

Ogólnie brakuje czegoś i zawsze się wspomina to AUDI