|
Sprzęgło samonastawne – budowa i zasada działania
Najbardziej
Sprzęgło samonastawne opiera się na następującej zasadzie działania: mimo stopniowego zużycia okładzin tarczy sprzęgłowej, siła, jaka jest wymagana do wciśnięcia pedału sprzęgła nie zmienia się. Takie sprzęgło nie wymaga regulacji.
Sprzęgło SACHS XTend
W przypadku sprzęgła XTend firmy SACHS, tarcza dociskowa wyposażona jest w mechanizm, który pozwala utrzymać stałe położenie łożyska sprzęgła oraz stałą siłę na pedale sprzęgła, mimo zużycia okładziny tarczy sprzęgłowej. Kiedy grubość okładziny maleje, wówczas specjalnie skonstruowany pierścień skośny regulacyjny ulega podniesieniu przez sprężynę podtrzymującą. Pierścień zostaje pociągnięty poprzez ułożone na obwodzie konstrukcji napięte sprężyny, co pozwala mu na obracanie się i usunięcie powstałego luzu. Gdy okładzina tarczy sprzęgłowej ulega zmniejszeniu, tarcza, docisk oraz pierścień regulacyjny zmieniają swoje położenie. Jednak w odczuciu kierowcy, użytkowanie sprzęgła nie ulega zmianie.
Sprzęgło LuK SAC
Mechanizm samoregulujący zastosowany w konstrukcji sprzęgła SAC firmy LuK również wykorzystuje specjalny pierścień skośny, jednak element ten współpracuje z powierzchnią skośną wytłoczoną w obudowie docisku sprzęgła. W momencie, gdy zmienia się grubość okładziny tarczy sprzęgłowej, zmienia się obciążenie sprężyny czujnikowej (która jest podparciem sprężyny talerzowej tarczy dociskowej). Podczas zwiększonego ugięcia sprężyny czujnikowej , pomiędzy pierścieniem skośnym a sprężyną talerzową powstaje luz, który zostaje skasowany poprzez jego skośny ruch przesuwny, a tarcza dociskowa zachowuje położenie pierwotne. W tym przypadku także kierowca nie jest w stanie zauważyć zużycia tarczy sprzęgłowej.
Chociaż sprzęgła XTend i SAC działają bardzo podobnie, ich konstrukcja jest odmienna.
Montaż sprzęgła samonastawnego z użyciem przyrządu
Sprzęgła samonastawne wymagają użycia specjalnego przyrządu podczas montażu. Ta procedura jest niezbędna, aby uniknąć ugięcia głównej sprężyny talerzowej docisku podczas przykręcania elementu, co jest nieodwracalnym uszkodzeniem części. Przyrząd ten pozwala na równomierne dokręcenie tarczy dociskowej do koła zamachowego. Procedura ta powinna być zachowana zarówno podczas pierwotnego montażu, jak i demontażu i ponownego dokręcenia, np. w przypadku wymiany uszczelniacza obrotowego wału korbowego. Tradycyjne stopniowe dokręcanie „na siłę” śrub docisku na krzyż jest niepoprawnym rozwiązaniem montażu sprzęgła samonastawnego.
Często mechanicy, odwołując się do nabytego przez lata doświadczenia w swoim fachu, bagatelizują potrzebę użycia narzędzia do montażu sprzęgieł samonastawnych. Argumentują oni najczęściej to w ten sposób, iż „nigdy do żadnego sprzęgła taki przyrząd nie był im potrzebny i żadnych reklamacji na montaż nie było”. Jednak konsekwencje takich decyzji prędzej czy później do nas wracają. Nieprawidłowe działanie będące następstwem niepoprawnego montażu sprzęgła samonastawnego może pojawić się dopiero po kilkunastu bądź w najlepszym przypadku, po kilkudziesięciu tysiącach kilometrów przejechanych serwisowanym autem. Najczęściej objawi nam się ono ślizgającą się tarczą sprzęgła. Zawsze należy pamiętać, aby sprzęgło samonastawne wymieniać w komplecie, mimo, iż oceniając wizualnie stan któregoś z elementów wydaje nam się, iż część jest sprawna.
Przed naprawą sprzęgła samonastawnego
Przed serwisowaniem należy zapytać mechanika, czy wymianę sprzęgła w naszym aucie zamierza przeprowadzić z użyciem specjalnego przyrządu do montażu sprzęgieł samonastawnych, czy posiada takie narzędzie w swoim warsztacie. Nie gódźmy się na naprawę tradycyjnym sposobem, gdyż za pewien czas, zupełnie niespodziewanie stwierdzimy, iż sprzęgło w naszym aucie znowu kończy swój żywot, co pociągnie za sobą kolejne niepotrzebne koszty i rozczarowania.
|
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Chyba że coś nowego ? 