problem w polskich urzedach lezy wlasnie w tej rozieznosci praw: polskiego i niemieckiego.
urzednik zeby mogl przyjac zaplate akcyzy / zarejestrowac pojazd musi miec do czynienia z wlascicielem. i w tym miejscu urzad do okreslenia, czy ma do czynienia z wlascicielem, czy tez nie stosuje polskie przepisy - z nich w takich przypadkach wynikac bedzie, ze sprzedajacy w swietle prawa polskiego nie byl wlascicielem. stosowanie w takich przypadkach prawa polskiego jest sprzeczne z polskim prawem.
USTAWA z dnia 12 listopada 1965 r. Prawo prywatne międzynarodowe dokladnie okresla co wowczas nalezy uczynic:
Kod:
III. Forma czynności prawnej.
Art. 12. Forma czynności prawnej podlega prawu właściwemu dla tej czynności. Wystarcza jednak zachowanie formy przewidzianej przez prawo państwa, w którym czynność zostaje dokonana.
to chyba jasne - urzad w pl nie moze zakwestionowac umowy ze wzgledu na jej forme. jezeli umowa ze wzgledu na swoja forme byla wazna w D, jest tez wazna w pl.
kropka.
Kod:
VIII. Własność i inne prawa rzeczowe.
Art. 24. § 1. Własność i inne prawa rzeczowe podlegają prawu państwa, w którym znajduje się ich przedmiot.
§ 2. Nabycie i utrata własności, jak również nabycie i utrata oraz zmiana treści lub pierwszeństwa innych praw rzeczowych, podlegają prawu państwa, w którym znajdował się przedmiot tych praw w chwili, gdy nastąpiło zdarzenie pociągające za sobą wymienione skutki prawne.
§ 3. Przepisy paragrafów poprzedzających stosuje się odpowiednio do posiadania.
to chyba tez jasne...
Kod:
IX. Zobowiązania.
Art. 25. § 1. Strony mogą poddać swe stosunki w zakresie zobowiązań umownych wybranemu przez siebie prawu, jeżeli pozostaje ono w związku z zobowiązaniem.
§ 2. Jednakże, gdy zobowiązanie dotyczy nieruchomości, podlega ono prawu państwa, w którym nieruchomość jest położona.
Art. 26. Jeżeli strony nie dokonały wyboru prawa, zobowiązanie podlega prawu państwa, w którym strony w chwili zawarcia umowy mają siedzibę albo miejsce zamieszkania. Przepisu tego nie stosuje się do zobowiązań dotyczących nieruchomości.
Art. 27. § 1. Jeżeli strony nie mają siedziby albo miejsca zamieszkania w tym samym państwie i nie dokonały wyboru prawa, stosuje się:
1) do zobowiązań z umowy sprzedaży rzeczy ruchomych lub umowy dostawy - prawo państwa, w którym w chwili zawarcia umowy ma siedzibę albo miejsce zamieszkania sprzedawca lub dostawca; (...)
a to wyjasnia wszystko...
urzedy nie zatrudniaja prawnikow, tylko osoby np. po socjologii, polonistyce etc. to bardzo niedobrze, gdyz marnuje sie ich wyksztalcenie, a petenta naraza na stres...